Yüzde Yüz Komedi...

Oktay Ege Kozak
Çok Fena, ölesiye kahkahalar attırırken iç burkan, burktuğu kadar gülümseten, beyni es geçip direkt kalbe giden bir nostalji hissi yaratan nadir sinema deneyimlerinden. Yılın en iyi komedilerinden birisi olduğu kesin. Fakat dahiyane belden aşağı esprilerin ötesinde kendi gençlik günlerimizi, gereksiz göz boyayan renkli filtrelerin yardımına baş vurmadan, olabildiğince dürüst ve gösterişsiz bir biçimde ekrana aktarmaktaki ustalığı, Gençlik Yılları, Dazed and Confused, ve hatta kendi Hababam Sınıfı’mız gibi unutulmaz gençlik klasikleri arasında gururla anılmasını şart kılıyor.




Çok Fena’yı diğer Hollywood lise filmlerinden kilometrelerce ayıran en önemli özelliği, lise hayatını ve o yaşlarda edindiğimiz arkadaşlıkları gerçekçi ve evrensel bir biçimde kurgulaması. Birbirinden yakışıklı ve güzel 25-30 yaşında manken/oyuncuları bilindik pembe dizi senaryolarının ortasına atıp, genç seyircinin kendileri hakkında olabildiğince güvensiz hissetmelerini, bu sayede paralarının yettiği kadar marka giysi ve güzellik kremi almalarını birincil amacı edinen, John Tucker Ölmeli ve Bratz gibi loş ve boş bir uzun metraj reklam filmi yok karşımızda. Aksine olabildiğince kaba, her saniyesi ya küfür, ya detaylara giren cinsel referanslarla dolu, umarsız ve arsız bir yapım Çok Fena. Mutlaka belirtmem gerekiyor mu bilmiyorum, ama bu tanımların hepsi elde bulunan film göz önüne alındığında gayet pozitif özellikler.

Bir erkek olarak erkek dünyası içinde lise yıllarımı geçirdiğim için ne yazık ki hem sosyal, hem de cinsel açıdan büyüme ağrılarımızın migren boyutlarına ulaştığı bu altın çağın dişi tarafının yaşadığı deneyimler hakkında fazla bir fikrim olmadığı bariz. Bir erkek seyirci olarak Çok Fena, lise çağlarında yaptığımız sansürsüz şakaları yüzümde silinmez bir gülümseme ile hatırlattı.

İlk yirmi dakikası içinde en iyi arkadaş Seth ve Evan’ın birbirlerine savurdukları küfür ve hakaretler, liseli erkeklerin sosyal dünyasını yakından bilmeyen birine kaba ve çirkin gelebilir. Fakat anlaşılması gereken ilk kural, sadece Amerika’da değil, bütün dünyada genç erkeklerin gün be gün duraksızca bu tür diyaloglara girdiği. Bu yüzden Çok Fena kaba değil, sadece iç açıcı bir biçimde gerçekçi.

Filmin konusu Amerikan Graffitisi ve Dazed and Confused’un izinden gidiyor. Gençlikten yetişkinliğe geçişi sembolize eden, lisenin son günü içinde olabildiğince eğlenmeyi ve daha önemlisi hoşlandıkları kızları yatağa atmayı planlayan Seth ve Evan’ın çılgın maceralarını izliyoruz. Seth, yıllardır hoşlandığı Jules’un partisine davet edilir, fakat partiye içki getirmek zorundadır. Alkol satın almak için yasal yaşın altında olan Seth ve Evan, Mclovin adı altında sahte kimlik taşıyan Fogel’a başvururlar. İçki bulmak amacı ile kahramanlarımızın girdiği maceralar filmin büyük bir çoğunluğunu ve en komik sahnelerini kapsıyor. Özellikle Fogel’in içki dükkanı soyulduktan sonra olay yerine gelen tembel polisler ile kurduğu dostluk muazzam.

İlginçtir ki, Superbad her ne kadar bir sürü sansürsüz cinsel espriyi bir araya getirmeyi amaçlasa da, arkadaşlığın önemi ve parti kültürünün boş ve gereksiz olduğu üzerine şaşırtan mesajlara sahip. En önemlisi bu mesajları nutuk çekmeden, vaaz vermeden seyirciye sunması. Film boyunca bütün amaçları hoşlandıkları kızları sarhoş edip yatağa atmak olan Seth ve Evan, bu amaca yaklaştıklarında tahmin ettiğimizin aksine hem şirin, hem de nazik bir final bekliyor bizleri. Konu arkadaşlığın önemi ve hiç bir zaman geri gelmeyecek gençlik yıllarımıza duyduğumuz nostaljiye geldiğinde ise, Seth’in yürüyen merdivenden inerken gözünde giderek uzaklaşan Evan’a baktığı son çekim, bu kelimeleri yazarken bile gözlerimin sulanmasına yol açmıyor değil.

Çok Fena, 80’lerin gençlik filmlerini hatırlatan, grenli kısık renkler, mütevazi mekanlar ve gerçek lise öğrencilerine benzeyen oyuncuları ile seyirciyi sarıp sarmalayan rahat ve sıcak bir görsel palete sahip. Televizyon dünyasından gelen Greg Mottola, 17 yaşında gençler için birer kabus olan utanç dolu durumları (Fogel’ın içki almak için kimlik gösterdiği sahne gibi) sanki bir gerilim filmi yönetiyormuşcasına stilize bir biçimde ekrana getirerek filmin hem empatik, hem komik havasını ayakta tutuyor. Sıra oyunculuğa geldiğinde genç kadronun tamamı 100 üzerinden 100 not almakla kalmıyor, tam beş altın yıldızı da hak ediyor. Özellikle Seth’i canlandıran Jonah Hill’in ev ekonomisi öğretmenine dersin gereksizliği hakkında verdiği monolog harika.




Çok Fena, son yılların en iyi komedisi 40 Yıllık Bekar ve bu yılın sürpriz yapımı Kaza Kurşunu’ndan sonra yönetmen/prodüktör Judd Apathow’un üçüncü “aşırı küfürlü ve belden aşağı, ama aynı zamanda alışıla gelmişin dışında dürüst ve duygusal” komedisi. Yüzlerce yavan ve içi boş komedinin sinema salonlarına musallat olduğu bu yıllarda Apathow, yeri doldurulamaz bir mücevher.