Hiçbir kelime senin adın kadar yer
tutmadı dudaklarımda.. Hiçbir erkek senin kadar yakışmadı alın
yazgıma..Ama başaramadık bu sevdayı yaşatmayı..Başaramadık işte..
[i]Biz seninle hiçbir zaman aynı
cümlenin içinde bile anılmadık.. Ne ben acılarını sırtlamış cümlenin yüklemi
olabildim ne de sen mutluluklarımın gizli öznesi olabildin..Biz sadece hasrete
prangalı iki yürek olduk....Biz ayak uçlarındaki karlara aldırmadan güneşli
sabahlara doğmayı özenen iki deli gelinciktik..Zamansız açtık
baharlara..Zamansız uyandık kış uykularından..Birbirimizin yüzünde gördüğümüz
gülüşleri bahar sandık..Oysa biz kökleri toprakta kalacak bir gelinciğin bir
kış sabahı güneşe gülümsemesi kadar imkansızdık…Hayat yolculuğunda sırt sırta
verdik zannederken sırtlarımızın arasına örülü hasret duvarlarını
göremedik..Belki de görmek istemedik..Ne zaman duvarları aşmak istedik işte o
an esir düştük imkansızlığa… İşte o zaman yenik düştük zamana.. Senle ben ,
hiçbir zaman “ biz “ olmayı başaramadık… Başaramadık işte..
Hadi git genç adamım.. Rüzgara
karşı savaşmayı bırak…Hadi git.. Dağlar devrilmişken omuzlarıma, yalnızlık
düşmüşken sokaklarıma git.. Git diyorum sana..Kapıyı biraz arala ve git.. Bana
verdiğin ne varsa her şeyi topla ve git.. Bekletme ” seni”
bekleyenleri…Bekletme kapımda beni sonsuzluğa gömecek yetim kelebekleri…Hadi
git.. Her harfine ölümler beğendiğim adını dudaklarımdan sökerek git.. Bana
çıkan tüm sokakları sil adres defterlerinden..Unut telefonumu,adresimi,unut
beni unut,KÜÇÜĞÜM Yaşayıp da kendi yüreğine bile ispat edemediğim sana
olan bu sevdayı “ mutluluk bakiyelerden” düş gayri..Gözlerime demir
pervazlardan ölüm göz kırpıyorken durma git …
Hadi git küçüğüm... Adınla başlayıp
adınla bitiremediğim cümleler kadar yalnız bırak beni..Durma karanlıklarımda,
durma hatıralarıma..Git sadece.. Bırak hayat boyu sensizlik yerine ölümler diz
çöksün ayak dibime…Bırak günahların dökülsün soğuk ellerinin gezindiği
avuç içlerime..Hadi git küçük sevgilim.. Biz seninle rüya olmaktan öteye
geçemedik.. Hiçbir zaman acıyı sırtlanıp mutluluğa gülümsemedik..Hadi
git…Dudaklarında daha fazla kanamasın pişmanlıkların. Daha fazla ağlamasın
hatıraların..Hadi git küçüğüm..
Hadi git..Çıktığın kapıdan ölüm
gelsin ayak uçlarıma..Bırak gözlerin mapusluğum, yüreğin sonsuzluğum
olsun..Hadi git…Durma sabahı olmayan karanlıklarımda.. Daha fazla üşütme
ellerini karı, boranı eksik olmayan kışlarımda... Daha fazla bekleme yamalı
cümlelerimde. Git diyorum sana.. Git..Beni “ bana “ bırak…Hadi kapıyı arala ve
git..Kapat tüm ışıkları.. Ve git hadi..Çıktığın kapının ardından ölüm gelsin
gayri..
Şimdi git…KÜÇÜĞÜM
Unut beni..
[i]Unut ismimi…
Unut sözlerimi….
Seni hiç sevmediğimi farz et…
Bu sevdayı hiç yaşanmamış kabul
et..
Demir kapımı “ ölüme “ arala ve
sessice git…
Git diyorum…Hadii
Sadece git…
Ardından ölüm gelsin ayak
uçlarıma..
Sana kavuşmayı bilmese de ,
Seni severken “ ölmenin gururunu
“ yaşasın bu yürek…
Çünkü; sen benim,
Ölüm ile hayat arasına
çizebildiğim tek mutluluğumdun….GİT VE BİRDAHA